اگر باران بودم آنقدر می باریدم تا غبار غمهایت را از درخت می ربودم

اگر گل بودم شاخه هایم را تقدیم وجود عزیزت می کردم

اگر اشک بودم مانند ابربهاری به پایت می گریستم

اگر بهار بودم شکوفه های عشق را تقدیم وجودت می کردم

اگر چشم بودم با تمام وجودم در هر جا تو را شاد می کردم

اگر لب بودم لب را بر لبت می گذاشتم و می سوختم

اگر تار بودم آهنگ دوست داشتن را می نواختم

افسوس نه بارانم  نه گلم  نه اشکم  نه بهارم   نه چشم  نه لبم  و نه تارم

هر چه هستم با تمام وجودم دوستت دارم