ای دل من ، باز دوباره گریه کردی ، عزیزم بی فایده است
حیف تو که بازیچه شی ، هیشکی قدرت ندونست

گریه نکن دل داغونم ، نمی دونی ولی من می دونم
اون ، من و تو رو از یاد برده ولی من دارم واسش می خونم

من ساده لعنتی رو نگاه کن ، عمری به پای وعدش موندم
سوختم ، ساختم ، شکستم ، اما ازش نگذشتم

گریه نکن دل دیوونه ، نمی دونی ولی اون می دونه
بازیچه بودی واسه تنهاییش ، واسه همین که دل من خونه

من ساده لعنتی رو نگاه کن ، عمری به پای وعدش موندم
سوختم ، ساختم ، شکستم ، اما ازش نگذشتم (نگذشتم)

خدا کجایی که دلم مرد ، به جای خوشبختی بد آورد
به دست قلب سنگ نارفیقش شکست و کم آورد

حیف تو که بازیچه شی ، هیشکی قدرت ندونست

گریه نکن دل داغونم ، نمی دونی ولی من می دونم
اون ، من و تو رو از یاد برده ولی من دارم واسش می خونم

من ساده لعنتی رو نگاه کن ، عمری به پای وعدش موندم
سوختم ، ساختم ، شکستم ، اما ازش نگذشتم

گریه نکن دل دیوونه ، نمی دونی ولی اون می دونه
بازیچه بودی واسه تنهاییش ، واسه همین که دل من خونه

من ساده لعنتی رو نگاه کن ، عمری به پای وعدش موندم
سوختم ، ساختم ، شکستم ، اما ازش نگذشتم

تو تو تخت خودت خوابیدی و راحتی  /  غذات یه وقتی داره و خوابت ساعتی

مدرسه میری و شانست واسه زندگی بالاس  /   نمیشه ردش کنی دایی سخت نگیر

یه بابا داری که مث شیر پشت سرتم /  امانی که قلبش با قلب تو می تپه

حالا بزرگ تر می شی و می بینی زندگی /  چطور آدم و خم میکنه دایی سخت نگیر

دایی قدر اون چیزی رو که داری داشته باش  /  زندگی مث رنگ و قلم و تو نقاش

هر جور رنگش کنی همون جور میمونه  /  نشه جغد شومی تو بومت بخونه

نشه سفیدیه چشمات یه روز خون بشه  /  نشه صورت قشنگت گلگون بشه

دایی یاد بگیر همه چی رو تجربه کنی  /  ولی تو بعضی راها دیگه برگشتی نیس

به هر دستی که دس دادی دست تو بپا  /  دایی بترس از گرگای آدم نما

تن لخت تو بده به کسی که روح لختشو   /  هدیه میده بهت و پاش می افته

دایی بپا بکارت روحت خط نخوره  /  این یکی پرده رو نمیشه دوخت دوباره

اگه نخونی و ندونی پس زود خام میشی  /  سرتو بالا نیگه دار نشه رام شی

نگی روسری روسرت محدود شدی  /  حدود و تو تعیین می کنی زندگی یعنی

زندونی که آزادیت دست خودت  /  مگه کوه و میشه به بند کشید دایی